Tadeusz Wojtas urodził się 14 października 1903 r. w Szalowej jako syn Piotra i Leopoldy z domu Dąbrowska. Do gimnazjum im. M. Kromera w Gorlicach uczęszczał cztery lata i pomimo uzdolnień musiał przerwać naukę z powodu ciężkich warunków materialnych rodziny.
Szkołę średnią ukończył bezpłatnie we lwowskim zakonie jezuitów. Teologię studiował na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie, a na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie filozofię. Święcenia kapłańskie przyjął w 1930 r. we Lwowie. Początkowo pracował jako wykładowca w seminarium franciszkańskim, a później jako katecheta na Kresach.
Wiosną 1940 r. został aresztowany przez funkcjonariuszy Ludowego Komisariatu Spraw Wewnętrznych (NKWD) i 14 miesięcy spędził w więzieniach Lwowa, Kijowa i Charkowa. Został przeniesiony do kołchozu w Uzbekistanie, gdzie doczekał się amnestii. Dotarł do Armii Andersa, w której został kapelanem. Przewędrował z 2 Korpusem Środkowy Wschód, Włochy i dotarł do Anglii.
Po wojnie w Brighton pod Londynem założył parafię p.w. Pięciu Braci Męczenników, skupiającą miejscową Polonię, a przynależną do Dekanatu Londyn Południe. W ramach Polskiej Misji Katolickiej organizował życie religijne dla parafian polskiego pochodzenia. Został rektorem Instytutu Marianum w Anglii. Wydawał czasopismo „Marianum w Służbie", w którym publikował wspomnienia księży polskich więzionych na Wschodzie oraz tych Polaków, którym udało się przeżyć obóz w Kozielsku.
Ksiądz kanonik T. Wojtas zmarł 13 marca1981r. w Brighton i tam został pochowany.
Oprac. A. Wietrzyk
